Działania
Miażdżyca tętnic
(łac. atheromatosis, atherosclerosis) (potoczna nazwa to „arterioskleroza”) – przewlekła choroba.
Miażdżyca jest chorobą układu krwionośnego. Wewnętrzne ścianki naczyń krwionośnych pokrywają się zwapniałymi tłuszczowymi blaszkami (cholesterolem), zmniejszając przepływ krwi. Ich tworzeniu sprzyja nieprawidłowa dieta zawierająca zbyt duże ilości nasyconych tłuszczów oraz palenie tytoniu.
Nadciśnienie tętnicze (hipertensja)
w węższym znaczeniu choroba nadciśnieniowa (łac. hypertonia arterialis, niekiedy stosowane skróty HA i AH) – schorzenie układu krążenia krwi.
Choroba nadciśnienia polega na zbyt wysokim ciśnieniu krwi (<140/90mmHg). Choroba ta jest bardzo rozpowszechniona, głównymi jej czynnikami jest wiek powyżej 60 lat, płeć męska, obciążenie rodzinne, cukrzyca typu 2, palenie papierosów, otyłość, nadużywanie alkoholu, zmniejszona aktywność fizyczna.
Przebiega często bez żadnych objawów klinicznych a poznać można ją po wielokrotnym uzyskaniu pomiaru ciśnienia.
Niewydolność serca
(łac. insufficiaentia cordis)
Stan, w którym nieprawidłowa struktura lub funkcjonowanie serca upośledza zdolność do zapewnienia wystarczającego przepływu krwi zgodnie z zapotrzebowaniem organizmu.
Nie należy mylić niewydolności serca z niewydolnością krążenia.
Do częstych przyczyn niewydolności serca należą: zawał serca, nadciśnienie, choroba niedokrwienna serca, choroby zastawkowe
i kardiomiopatie.Miażdżyca jest chorobą układu krwionośnego. Wewnętrzne ścianki naczyń krwionośnych pokrywają się zwapniałymi tłuszczowymi blaszkami (cholesterolem), zmniejszając przepływ krwi. Ich tworzeniu sprzyja nieprawidłowa dieta zawierająca zbyt duże ilości nasyconych tłuszczów oraz palenie tytoniu.
Udar mózgu, incydent mózgowo-naczyniowy
(ang. cerebro-vascular accident, CVA), dawniej także apopleksja – paraliż, zespół objawów klinicznych związanych z nagłym wystąpieniem ogniskowego lub uogólnionego zaburzenia czynności mózgu, powstały w wyniku zaburzenia krążenia mózgowego i utrzymujący się ponad 24 godziny.
Ryzyko udaru mózgu rośnie wraz z wiekiem. Udar mózgu jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia. Bardzo istotny w leczeniu jest czas upływający od wystąpienia objawów i postawienia rozpoznania do wdrożenia leczenia.
Cukrzyca
Grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się hiperglikemią (podwyższonym poziomem cukru we krwi <200 mg/dl) wynikającą z defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez komórki beta trzustki. Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów, szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych. Ze względu na przyczynę i przebieg choroby, można wyróżnić cukrzycę typu 1, typu 2, cukrzycę ciężarnych i inne.
Do najbardziej charakterystycznych objawów cukrzycy należą:
- Poliuria (wielomocz)
- Polidypsja (zwiększone pragnienie)
Polifagia (żarłoczność, wilczy głód)
Nowotwór
(łac. neoplasma, skrót npl)
grupa chorób, w których komórki organizmu dzielą się w sposób niekontrolowany przez organizm, a nowo powstałe komórki nowotworowe nie różnicują się w typowe komórki tkanki. Utrata kontroli nad podziałami jest związana z mutacjami genów kodujących białka uczestniczące w cyklu komórkowym: protoonkogenów i antyonkogenów. Mutacje te powodują, że komórka wcale lub niewłaściwie reaguje na sygnały z organizmu. Powstanie nowotworu złośliwego wymaga kilku mutacji, stąd długi, ale najczęściej bezobjawowy okres rozwoju choroby.
U osób z rodzinną skłonnością do nowotworów część tych mutacji jest dziedziczona.Nowotwory:
- Łagodne
- Złośliwe
- Miejscowo złośliwe
Choroba zwyrodnieniowa stawów
(łac. arthrosis deformans, osteoarthrosis, osteoarthritis) – czyli osteoartroza,
choroba będąca wynikiem zdarzeń zarówno biologicznych, jak i mechanicznych, które zaburzają powiązane ze sobą procesy degradacji i syntezy chrząstki stawowej, zarówno w chondrocytach, macierzy pozakomórkowej, jak i w warstwie podchrzęstnej kości. Towarzyszy jej powstanie wyrośli kostnych (osteofitów), proces zapalny w obrębie błony maziowej oraz tkanek okołostawowych.
Choroba klinicznie objawia się bólem stawów i ograniczeniem ich funkcji ruchowej, natomiast radiologicznie można stwierdzić szerokie spektrum objawów.
Demencja- otępienie, (łac. dementia)
spowodowane uszkodzeniem mózgu – znaczne obniżenie się sprawności umysłowej.
Otępienie jest zespołem objawów zaburzeń procesów poznawczych obejmujących – oprócz zaburzeń pamięci – deficyty co najmniej dwóch z następujących funkcji poznawczych: mowy (afazja), celowej złożonej aktywności ruchowej (apraksja), zdolności rozpoznawania i identyfikowania przedmiotów (agnozja) oraz zaburzeń planowania, inicjowania, kontroli i korygowania przebiegu złożonych zachowań (zaburzenia funkcji wykonawczych). Deficyty poznawcze powinny być na tyle głębokie, by zaburzały aktywność zawodową, funkcjonowanie społeczne oraz wykonywanie codziennych czynności.
Depresja
Zmiany zachodzące w organizmie i stres związany ze zmianą trybu życia mogą wpłynąć na pojawienie się depresji u osób starszych. Na depresję bardziej narażeni są ludzie, którzy chorowali na nią w przeszłości lub mieli przypadki depresji w rodzinie.
Czynniki ryzyk:
- samotność i izolacja od ludzi,
- utrata sensu życia,
- choroby osób starszych,
- przyjmowane leki,
- lęki (przed śmiercią, a także o pieniądze i zdrowie),
- śmierć członków rodziny, małżonka, przyjaciół,
a nawet zwierzęcia domowego.
Agresja u seniora
jest problemem często spotykanym zarówno w pracy opiekuna medycznego,
jak i sprawującego nad nim opiekę członka rodziny. Jest to mechanizm „błędnego koła”.Agresywne zachowania starszego człowieka wywołują niechęć i irytację osób z otoczenia, które naturalnie pragną chronić się przed trudnym podopiecznym, ograniczając z nim kontakt i jakość świadczonej pomocy. To z kolei powoduje u niego jeszcze większy wzrost napięcia i frustracji.
Nietrzymanie moczu
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) nietrzymanie moczu (NTM) to niezależny od woli wyciek moczu przez cewkę moczową, który w efekcie stanowi problem socjalny i higieniczny. Nietrzymanie moczu może być objawem wielu schorzeń i w zależności od przyczyny może mieć różne rodzaje. Nietrzymanie moczu może występować w różnym nasileniu. Nietrzymanie moczu to wstydliwy problem. Dolegliwość ta dotyczy osób w różnym wieku, najczęściej jednak występuje u ludzi starszych. Potrafi skutecznie utrudnić życie. By uporać się z tym problemem, należy podjąć właściwe leczenie: zachowawcze, farmakologiczne bądź operacyjne. Dość często współistnieje z nietrzymaniem stolca.
Nietrzymanie stolca
Nietrzymanie stolca jest powszechną choroba powstającą pod wpływem różnych czynników. Występuje zdecydowanie częściej u kobiet niż mężczyzn. Nietrzymanie stolca spowodowane jest dysfunkcją mięśni zwieraczy odbytu, do której dochodzi w następstwie bezpośredniego uszkodzenia mięśni lub pod wpływem zaburzeń neurologicznych prowadzących do zmian w ich unerwieniu. Do uszkodzenia mięśni zwieraczy odbytu dochodzi najczęściej w czasie porodu. Może być ono również następstwem operacji proktologicznych oraz bezpośrednich urazów. Nietrzymanie stolca może również pogłębiać się wraz z wiekiem. Powoduje to objawy stałego, nieświadomego plamienia. Nietrzymanie stolca powoduje u chorych znaczne zmniejszenie poczucia pewności siebie. Wywołuje stres, zaburzenia psychiczne, poczucie braku higieny i izolacji społecznej.